Από τις κινηματογραφικές ταινίες του 1960, ο Ανεμογιάννης θα περάσει τώρα στις τηλεοπτικές παραγωγές. Το όνομά του εμφανίζεται για πρώτη φορά στη μικρή οθόνη το 1978, όταν ξεκινάει τη συνεργασία του με την τότε ΕΡΤ, για την εκπομπή «Θέατρο της Δευτέρας», όπου παρουσιάζονται θεατρικά έργα, προσαρμοσμένα στην τηλεόραση. Ο Ανεμογιάννης θα σχεδιάσει σκηνικά για αρκετά από αυτά μέχρι τις αρχές του 1980.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του, ωστόσο, παραμένει πάντα το θέατρο, όπου μάλιστα, την περίοδο αυτή, σκηνογραφεί για πρώτη φορά έργα του Ν. Καζαντζάκη. Ξεκινάει με τον «Κούρο» ο οποίος παρουσιάζεται από την «Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης» στο πλάτωμα του Κούλε Ηρακλείου, το 1977. Την αμέσως επόμενη χρονιά, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, σχεδιάζει σκηνικά και κοστούμια για τον «Βούδα» που ανεβαίνει σε παγκόσμια πρώτη από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, με τους Μαίρη Αρώνη, Στέλιο Βόκοβιτς, και Θάνο Αρώνη στον ομώνυμο ρόλο.
Αναφορικά με το ελαφρό μουσικό θέατρο, ο Ανεμογιάννης εξακολουθεί να υπηρετεί την επιθεώρηση με μεράκι, ακόμα κι όταν αναγκάζεται στα τέλη του 1970 να προσαρμοστεί σε νέες −αντίθετες με τον ίδιο− απαιτήσεις της εποχής. Τα πλούσια και πολύχρωμα θεάματα με τους πολυδάπανους μηχανισμούς, τα εφέ και τα εντυπωσιακά πολυσύνθετα κοστούμια δίνουν σταδιακά τη θέση τους σε παραστάσεις με σκηνικά πιο υπαινικτικά και σε πιο λιτά κοστούμια. Παρακολουθώντας το Θέατρο να αλλάζει μορφή και να χάνει την παλιά φαντασμαγορική αίγλη του, θα σχολιάσει απογοητευμένος: «Η απλοποίηση σάρωσε τα πάντα».
